UN LIBRO SOBRE EXPLORADORES AFRICANOS

          Por Pepe de Rocaforte

            Debo pedir desculpas porque ultimamente estou repetindo máis que as sardiñas en aceite, pero a culpa bótolla ás cousas, que me veñen así.

            Alá polo mes de febreiro falei aquí sobre viaxeiros por África, e volvín incidir no tema hai un par de semanas con motivo da información remitida por un amigo sobre un vigués, desertor da expedición que deu a primeira volta ó mundo entre 1519 e 1522, quen pasou cinco anos na illa de Guam ata ser recollido en 1525 pola expedición de Loaísa.

Agora vexo un libro, “Exploradores y viajeros por África”, recentemente publicado por “Ediciones del Viento”, editorial radicada nA Coruña, e non podo resistirme a recuncar co mesmo tema despois de lle botar unha ollada ó índice desta nova publicación para convencerme do que xa temía: entre todos os textos de viaxeiros e viaxes de exploración africana, corenta se non me engano, non figura no libro ningún de exploradores portugueses.

Esta ignorancia da maioría das cousas do veciño país (excluídos os temas referidos a Cristiano Ronaldo e Jose Mourinho) é algo que vén de lonxe e non me debería estrañar. Pero a estas alturas da xogada sígome estrañando.

Agora ben, xa que a editorial de que falo é do Noroeste, gustaríame que en caso dunha reedición do libro tivese a ben amplialo un pouco e meter algún texto de, por exemplo, Antonio Cándido Pedroso Gamitto (Antonio Gamito para os amigos), autor dun libro, “O Muata Cazembe, e os Povos Maraves, CheÌvas, Muizas, Muembas, Lundas e outros da Africa Austral” (para abreviar “Muata Casembe”. En inglés “King Kazembe”), diario da expedición realizada polo autor nos anos 1831 e 1832, un traballo de certa importancia para o coñecemento daqueles pobos centroafricanos no século XIX.

 E tampouco viría mal lembrar a Hermenegildo Capelo e Roberto Ivens, de quen tratei aquí con anterioridade, autores dos libros “De Benguella às terras de Iàcca” sobre a viaxe realizada entre 1877 e 1880 por terras centroafricanas, e “De Angola à Contracosta”, relación da travesía do Atlántico ó Índico entre 1884 e 1885.

Ou botarlle unha ollada ó diario da expedición, entre 1877 e 1879, de Alexandre da Serpa Pinto, viaxeiro-aventureiro un pouco na liña de Stanley, relatada no seu libro “Como eu atravessei a África”. Ou, por citar só un nome máis, ¿que tal António Francisco Ferreira da Silva Porto, quen nos deixou valiosas informacións das súas andanzas e do seu encontro con Livingstone en “Viagens e Apontamentos de um Portuense em África”?

E antes de finalizar debo volver atrás para corrixir unha premeditada falta á verdade pola miña parte: no libro “Exploradores y viajeros por África” non é certo que non figuren autores portugueses. Aparece un, Francisco Jose de Lacerda e Almeida, pero fago del caso á parte porque o texto aparece nunha tradución da versión inglesa feita polo tamén gran viaxeiro británico Richard F. Burton (non confundir co actor de cine). ¿Non quedaría ben se aparecese traducido da súa lingua orixinal?