Gaudí e o anarquismo

    

      Cando Gaudí ideou esta figura para poñer na Sagrada Familia eran uns anos que lle valeron a Barcelona o títula de “Cidade das bombas”, porque neses anos da década dos noventa do século dezanove sufriu unha serie de atentados dos que o de maior impacto foi o do Liceo, o 7 de novembro de 1893 cun total de 22 mortos e 35 feridos.

          Gaudí quería representar a tentación, pero non lle convencía a tentación de sempre coa serpe e a mazá. Eran outros tempos e a arte ten que retratar o momento en que se vive. A industrialización e a revolución industrial, as agrupacións obreiras enfrontadas á burguesía, estes querendo seguir sendo e aqueles querendo ser algo. Os conflitos nacían a cada intre e cando os conflitos se enquistan aparece o radicalismo. E os atentados tamén. Naquel ambiente exaltado e reivindicativo aparece na escena das protestas Santiago Salvador, quen, armado con dúas bombas Orsini, que veñen sendo unhas esferas cargadas de explosivo e con unha serie de detonadores polos que, non importa como caia que algún del fará que a bomba explote, entrou no teatro do liceo e arroxounas sobre o patio de butacas, onde a burguesía catalá, engalanada con vestidos que a clase obreira non podía nin soñar, desfrutaba e aplaudía o segundo acto de Guillermo Tell.  

    

     Gaudí, que está traballando na Sagrada Familia, idea esta figura na que un home vestido de obreiro, recibe dun monstro que ben pode representar ó diaño unha bomba como a que usou Santiago Salvador, e o atentado do liceo quedou para sempre na arte.