Unha das constantes
que vemos na arte é a persecución do ben e o acoso do mal, tal aquel papaventos do galo perseguido por un raposo de quen temos falado. E sempre quen fuxe é o bo, o ben.
Hoxe parámonos neste
capitel da igrexa mosteiro de Vilar de Donas, onde vemos a esas tres aves, tal
vez tres paspallás ou tres pombas que toman a dianteira, fuxindo dunha serpe
que alcanza xa á máis atrasada. Elas que representan a vida, porque son os
animais que se amosan coas primeiras luces do día e pousan sobre campos
sementados onde florecen os gromos. Mentres que a serpe é un símbolo do mal, é
a figura que toma o diaño no libro do Xénese, quen agochada entre a herba morde
coa súa pezoña, anda ó asexo e ata se di que coa súa lingua atrae ós paxariños.
Ningún comentario:
Publicar un comentario