Por
Pepe de Rocaforte
O propietario dunha tenda de
calzado, na cidade onde vivín a miña adolescencia, pasaba o día á porta do seu
establecemento co seu gardapó azul, axexando a aparición de posibles clientes e
nada máis albiscar a detención, sequera momentánea, de alguén diante do
escaparate xa se lle achegaba a tomalo polo brazo, “pase, pase, dentro temos un
enorme surtido de zapatos de fabricación propia, para todos os gustos. Entre a
ver”.
Os mozolos, sabedores das teimas daquel
probo comerciante, pasabamos a mantenta pola rúa onde tiña a súa tenda e diante
do escaparate parabámonos a discutir se nos estarían ben aqueles zapatos negros
ou aqueloutros de ante, etcétera, para incitalo a saír inmediatamente a
facernos a loanza dos seus produtos e todo o resto da súa retrónica.
Despois de tantos anos volvinme
acordar del en Alba de Tormes, onde tiñamos concertado un percorrido guiado
pola poboación, que nos levou a visitar o castelo dos Duques de Alba, cos seus
sorprendentes frescos renacentistas, o Museo Carmelitano e o convento da
Anunciación, onde se conservan os restos de Santa Teresa de Ávila.
Unha vez rematado o percorrido fomos
pola nosa conta dar unha volta pola vila, onde nunha esquina da Praza Maior nos
chamaron a atención as ábsidas de ladrillo dunha igrexa, que logo saberíamos que
se trataba da de San Xoán. Achegámonos á porta lateral e dun pequeno despacho
de billetes no vestíbulo axiña saíu unha señora, que se puxo a gabarnos as
marabillas daquel templo.
Conversando dunhas noutras comentámoslle que acababamos de facer unha
visita guiada a diversos monumentos entre os cales non estaba comprendida
aquela igrexa. Aí empezouse a alporizar a boa señora, que acabou informándonos
das súas sospeitas dunha conspiración por parte de quen, na propia vila,
organizaba as visitas turísticas, conspiración destinada a ocultar a existencia
dun dos templos máis fermosos e importantes do gótico-mudéjar de toda a
provincia de Salamanca, todo eso por culpa de quen sabe que discordias veciñais
que xa viñan de lonxe.
Para que vísemos que non nos contaba
mentira fíxonos pasar, sen cobrarnos a entrada, e alí ficamos sorprendidos
diante das extraordinarias figuras pétreas dos doce apóstolos rodeando a Cristo
en volta do altar maior, en tallas policromadas de fins do século XII,
seguramente pertencentes a unha portada hoxe desaparecida. Foi tal a nosa
admiración que prometemos animar ós nosos amigos e coñecidos a non esquecerse,
en caso de pasar por Alba de Tormes, de visitar o admirable templo de San Xoán.
E aquí queda o consello.
Ningún comentario:
Publicar un comentario