Por
Pepe de Rocaforte
Nestes días pasados volvín ler un libro do cal non me
lembraba moito. (Adiós, Cordera). Para dicir a verdade só conservaba con certa claridade
o recordo do conto inicial (tratábase dunha colección de relatos). O resto
borráraseme da cabeza, pero aquela primeira historia quedárame na memoria con
bastante fidelidade.
Nesta
nova lectura aquel conto volveume gustar, cousa que, como na anterior ocasión,
non me sucedeu co resto. E pensei que posiblemente o motivo de acordarme
unicamente daquel primeiro relato, mentres se me esqueceran os demais, se debía
á boa impresión que me causara (non vou falar agora da calidade ou falta de
calidade dos textos).
Pensei
logo en facer un experimento. Ler de novo unha novela que na primeira lectura
me gustara moito (“62 – Modelo para armar”) e que, sen embargo, se me borrara
da memoria. ¿Deberíase esto a unha falta de calidade que no seu día non
detectara nela?
De
entrada a nova lectura non me prendeu, mais ó adiantar páxinas volvíame gustar
como a primeira vez. Pero repito: non lembraba nin a trama, nin as personaxes,
nin o modo en que Cortázar desenvolvera a historia. Caía por terra logo a miña
suposición anterior respecto ós motivos para recordar unhas cousas e outras
non. Se a memoria é selectiva, ¿en que razóns se basea esa selectividade?
Dáballe
voltas a esto pensando en como me acordei de Pepys vendo “As invasións
bárbaras” que, pola súa vez, me trouxeron á memoria outro filme do mesmo
director, “A caída do imperio americano”, do cal lembraba a segunda metade,
pero non o comenzo. Recordeino por fin e eso valeume para descubrir como se
pode conseguir que unha película, ou un libro, nos resulte máis satisfactorio
se o director, ou o autor, leva a trama, dun modo non excesivamente evidente,
de modo que satisfaga as nosas ensoñacións máis pracenteiras.
E a
partir de aí ocórreseme pensar se haberá unha parte de nós mesmos, ou que está
dentro de nós, empeñada en desacougarnos, en angustiarnos, coa ameaza dunha
próxima e definitiva perda da memoria, que nos impide desenvolver normalmente
as nosas cualidades e sentirnos máis a gusto co mundo que nos rodea.
Ningún comentario:
Publicar un comentario