Por
este temor ó inclemente tempo, os romanos veneraban nestes primeiros días en que
o sol acurta as súa estancia no firmamento a divindades como Fides, a deusa dos
bos tratos, a que envolvía a man dereita cun pano branco en sinal de pureza,
aquela a quen lle ofrecían viño que cura o corpo, incenso que o purifica e flores que son símbolo da vida.
A ela rendíanlle culto neste comezo do tempo frío, porque ela tamén era a
custodia dos testamentos, que se gardaban no seu templo, e quen velaba pola
palabra dada. Máis, segundo nos contan os mitólogos romanos, un día a deusa fuxiu
da terra, cando se viu aldraxada pola falta de xustiza e a avaricia, asegurando
que non ha de volver mentres os males da envexa e a traizón sigan entre os homes.
Ningún comentario:
Publicar un comentario