Esa constelación con forma de “W”
que vemos preto da Polar, é Casiopea, raíña de Etiopía, esposa de Cefeo e nai
de Andrómeda.
Casiopea era moi guapa, pero tiña o defecto da
presunción e do orgullo, era unha desas mozas que non necesitan avoa que as
adule e van rompendo espellos e corazóns polo mundo adiante; tanto así que nese
afán comparativo, ofendeu ó mesmísimo Poseidón, dicindo que as ninfas que a el
lle servían de escolta, non tiñan comparación con ela. E a ofensa, coma sempre
que se atacan os valores da casa de cada un, tanto molestou ó deus do mar, que
botando man de Ceto, un mostro que tiña reservado para as grandes ocasións,
encargoulle que se empregase a fondo contra o país e a familia daquela
deslinguada, e así foi que Ceto, en forma de furacáns, maremotos e ventos
descoñecidos, asolou a súa casa e as terras de Etiopía.
Desesperada ela o seu esposo Cefeo
consultaron ós augures, porque o malvado monstro aínda seguía perseguíndoos, e
aqueles propuxeron calmar ó monstro aquel ofrecéndolle a beleza e os encantos
da súa filla Andrómeda, e así o fixeron. Pero pasou por alí neses días de
negociacións Perseo, que se namorou da rapaza e pelexou por ela contra Ceto,
ata reducilo e convertelo nun anaco de coral inamovible no fondo do mar.
Pero como a ofensa de Casiopea ás
mozas da escolta de Poseidón non podía quedar sen castigo, o deus do mar atou á
raíña etíope a unha cadeira e púxoa no ceo de maneira que, co paso das horas
ela dese voltas arredor da estrela Polar, e por iso unhas veces está cara
arriba e outras cara abaixo. Algo así como andar coa cabeciña tola, a voltas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario