Por Rosa Vizcaya
Os baños no mar durante os primeiros nove días de setembro considerábanse fundamentais non só para curar enfermidades senón tamén para evitalas, sobre todo as gripes e catarros invernais. Teñamos en conta que ó largo deste mes as celebracións relixiosas distínguense polo súa función protectora da saúde de cara ó inverno.
Esta tradición, dos baños, estaba estendida por numerosos lugares de Galiza e do norte peninsular, con desprazamentos de bañistas desde as zonas do interior ata a costa.
No concello de A Laracha (A Coruña), chamábaselle a semana dos baños á que coincide coa festividade dos Milagres de Caión (o día 8), único porto de mar do concello, e para obter os beneficios deste ritual, dado que unha semana só ten sete días, alargábase ata os nove, sempre que fosen consecutivos.
Era tan forte a crenza no poder profiláctico destes baños que os laracheses viaxaban en autobús ata Lañas (Arteixo) e desde alí facían o longo percorrido a pé ata as praias de Arteixo, cando non lles era doado desprazarse ata Caión.
Na actualidade, este costume perdeu o carácter simbólico e quen o practica non conserva as formas ortodoxas doutro tempo, pero non por iso deixa de ser interesante comprobar como se mantén adaptado aos tempos actuais.
Ningún comentario:
Publicar un comentario