Por Pepe de Rocaforte
 |
| Intervención paisaxística de Man en Camelle |
En total desacordo coa actitude dos
seus compatriotas, Man marchou, en primeiro lugar a Italia, pero ansioso de
afastarse dos alemáns e da Humanidade en xeral, ó non atopar alí a soidade
buscada, acabou por recalar na Costa da Morte galega.
 |
| Dresde bombardeado na Segunda Guerra Mundial |
Esta información cumpriría matizala.
Posiblemente as intencións de Man non evolucionasen exactamente así. A min
falárame algunha vez da súa aproximación ó ioga
e ás filosofías orientais da man de Schopenhauer, por quen sentía verdadeira
veneración e de quen estimaba ter collido en boa medida a idea de fuxida do
mundo. E de aí nacería un dos motivos impulsores da súa peregrinaxe.
Sobre a influencia do pensamento de
Schopenhauer sobre el sei, porque mo dixo, que, seguindo a súa liña, escribira
unha boa presada de aforismos. Traduciume algúns, pero xa non me lembro deles.
Así e todo, aínda descoñecendo o contido dos seus escritos, tal vez pagase a
pena, creo, que alguén coñecedor do alemán lle botase unha ollada, se non están
xa perdidos, ou destruídos, como vai sucedendo coa súa obra escultórica.
Por certo, entre as miñas fotos,
algunha tróuxome á memoria a destrucción de Dresde. Póñoa aquí para que, se a
alguén lle interesa, busque parecidos. ¿Tería Man, consciente ou
inconscientemente, esa idea cando amoreaba pedras arredor do seu caseto de
Camelle?
Por aquilo de encadrar cada estilo, sempre quixen ver nestas construccións de Man un exemplo de Land Art en Galiza, e creo que segundo Pepe, a inspiración desta ben pode estar nesa imaxe de pedras amontoadas ou derrubadas que nalgún intre debeu impregnar a retina de Man. Por certo, que tamén corre por aí a idea de que este home vén dar aquí atraído por unha moza.
ResponderEliminarSe non me engaño, a atracción pola moza foi posterior á súa chegada a Camelle.
EliminarÉ a primeira vez que leo algo tan delicado e respectuoso sobre Man como estas dúas achegas de Pepe de Rocaforte. E dáme a sensación de que aínda nos pode aportar máis datos sobre a biografía e a obra deste home singular e cheo de misterio. O recordo que eu teño de Man é o da súa delicadeza e o seu porte: estouno vendo saír da súa humilde casoupa como un príncipe do seu palacio. Coa mesma dignidade.
ResponderEliminarMoitas gracias por este comentario tan amable. Direille que efectivamente teño algunhas cousas gardadas sobre Man, pero teño tamén o problema de ser un desastre para atopar onde se encontran. Precisamente nestes días busquei uns casetes con gravacións que lle fixen e non fun capaz de dar con eles. E o máis triste é que teño medo de que a estas alturas, despois do tempo transcorrido, non sei se estarán en condicións de ser reproducidos debidamente.
Eliminar