ESES MARABILLOSOS POLÍTICOS

Por Pepe de Rocaforte

            Expoñía o outro día dous feitos, en superficie similares, (refírome á reprimenda de Macron a un adolescente francés e á dun futbolista portugués a uns rapaces angolanos) coa intención non expresada de que algún posible lector se parase a matinar sobre as diferencias existentes entre un e outro e sacase a súa opinión sobre o particular.

            Por diversos motivos para min o comportamento máis impresentable, non o negarei, foi o do presidente da República Francesa. E non porque teña unha particular teima contra os políticos, aínda que moitas veces fagan méritos máis que suficientes para consideralos persoas escasamente recomendables.

            Vénme ó caso a recente posta en escena do actual presidente da Xunta, señor Núñez Feijoo. ¿A quen quixo enganar con esa declaración tan meditada, durante varios días, de que non optaba á presidencia do Partido Popular porque o seu compromiso é o de servir a Galicia?

            Este home faino dunha maneira tan burda que, despois de se emocionar ata o pranto coa declaración do seu irrenunciable compromiso con Galicia, non tarda tres días en anunciar que hoxe non, pero dentro dun par de anos será outra cousa e daquela (unha vez fracase quen agora se faga co poder no partido, como é case seguro) o seu compromiso coa gobernación do noso país non será o máis importante e poderá poñer proa a Madrid para chegar a Génova como O Salvador).

  

          ¿Pero salvador de que?, preguntámonos nós. Deámoslle un repaso ós números deste xestor que non merecemos: Feijoo chegou ó poder en maio de 2009, coa crise económica en marcha e o crac financeiro no máis alto. E a pesar deso desde entón a taxa de desemprego pasou do 12,2% ó 15,1%. A afiliación á Seguridade Social baixou dos 1.031.552 do primeiro trimestre de 2009 ós 998.091 do primeiro trimestre de 2018. O desemprego de longa duración duplicouse, desde o 3,4% ó 7%. A taxa de paro entre mozos de 20 a 24 anos medrou do 28,6% ó 33,6%, mentres a do tramo de 16 a 19 anos pasou do 41% ó 53,7%.

            Feijoo di que gracias á súa xestión a economía recuperouse e o gasto público autonómico é hoxe superior ó do goberno do Bipartito. Minte. O presuposto consolidado da Xunta foi en 2009 de 11,8 millóns de euros. Para este exercicio están previstos pouco máis de 10,7 millóns, é dicir: un 9,3% menos, sen ter en conta o incremento que rexistraría aplicando o efecto da inflación. Presume tamén de austeridade, pero nestes anos a nosa débeda pública disparouse un 185%, pasando dos 3.923 millóns de euros do primeiro trimestre de 2009 ós máis de 11.200 millóns do último cuarto do 2017. (Tomo todos estes datos de “Público”, 9-6-2018).

            Por favor, que se deixe de salvarnos a vida ós galegos, el e o seu partido, e que se vaia presidir a Fundación Inditex, ou o que sexa.