Monterrei está no alto e Verín está no baixo, canta o famoso verso de Celso Emilio. E desde o alto, o señor de Monterrei ollaba as terras de cultivo, a vila comercial e o pulular da xente nos días de feira e mercado, baixa a premisa que se todo está en orde todo vai ben, que os mercadores non sexan estafados polos vendedores e que todo se axuste a unhas regras de medida previamente establecida. Que quen mercase unha peza de pano neste chafariz, estivese seguro que medía o mesmo que o do lado. E a medida de lonxitude usada era a vara, unha medida de lonxitude que variaba segundo a bisbarra, e se ben a denominada vara de Santiago medía 86 centímetros, a chamada vara galega variaba entre un meto e corenta e cinco milímetros e o metro con douscentos cincuenta e catro que era a máis próxima á de Monterrei, marcada na parede da igrexa do castelo para que ninguén fixese uso ou abuso de medidas enganosas.
O castelo de Monterrei convertíase así na oficina de Pesas e Medidas da bisbarra, moito antes de que se instaurase o metro. Aínda que a vara está marcada na parede da igrexa, xa se sabe aquilo de Castelao, do fisco e as oblatas sempre xuntos.
Dicir tamén que a vara usada en Moaña chegaba ós dous metros con dez centímetros
interesante artigo.
ResponderEliminar