Cómo
as cousas que utilisamos acotío son chamadas por nós abreviadamente de puros
comodóns. Non só é costume infantoxuvenil, mais tamén dos maiores e desde
sempre iso de profe e cole, mani e poli, presi e compa, peli e disco, coca e
dépor... Aí tedes, se non, o súper-... (mercado) cando super é calquera cousa
ghrande (superman inghlés fronte ao superhome noso). Pola contra o oposto mini-
seique non tivo tanta fortuna.
E
tamén o sine-... (matógrafo), sendo sine indicador de movemento. Mesmo o -bus
(neste caso escollendo o cabo da palabra no canto do prinsipio que sería o máis
común), que pode ser auto-, omni- ou micro. É o que chaman os ghramáticos
prefixos e sufixos.
Logho
poderíamos falar do kilo/quilo-... (metro, vatio, etc.), significando mil, como
megha- ven sendo un millón, nonsí? Ou da moto-... sicleta, sendo moto outro
indicador de movemento (como en motoneve, motonave, motoserra...). E moto
lévame a foto-... grafía, se referindo á lus.
A
moto evócame o metro-... (ferrocarril metropolitano, tamén chamado subte-...
subterráneo), e o metro transpórtame... ao taxi... (taxímetro, val disir, carro
ou coche con medidor de quilometraxe, ou sexa, con taxímetro)... no primeiro
caso metro indicando matrís (como en metrópoli) e no seghundo significando
medida. E o auto.? Pois sería calquera obxecto que se movese por sí mesmo (por
oposisión á antigha tracsión a sanghe, meus pobriños!), sendo así que nós
utilisámolo para o automóvil... como lle chamamos turismo ao coche de
turismo...
...por onde
imos direitiño ás palabras enteiras, que mesmo abrevian duas palabras que foron
en orixe, así: microondas (por forno microondas), ou piano (que en sí significa suave en italiano, por pianoforte), ou chelo (por violoncelo, tamén itálico), ou clave
(por clavesín ou clavicordio), ou lavadora (por lavarroupa), ou, para seghirmos
con aparatos electrodomésticos (normalmente abreviados en electrodomésticos a
secas) frighorífico (que tamén designa o establesemento industrial a base de
frío). E por qué disimos a tele- (tirado de televisión) e non o tele- (por
televisor)? Vedeaí outros dos chamados apócopes, como mili (por milisia)... e
xa non nos metamos no campo dos nomes das xentes, maiormente mulleres, como
Pili, Mari, Consu, Puri, Tere, Jose, Fransis, Inma, etsétera, etsétera...
E por qué
diremos simplemente piso para falar dunha vivenda nun piso que non está a res
do chan?
Ningún comentario:
Publicar un comentario