luns, 9 de setembro de 2013

Un reloxo escangallado

        
            A un reloxo de sol ninguén nin nada lle pode facer sombra, senón xa non dá a hora. E non é por capricho, senón por imperativos técnicos, a pesar de que este teña incluso ese péndulo simulado, como se fose un reloxo de salón.
            A uns reloxos hai que darlle corda, a outras que poñerlle a pila, e a este ten que darlle o sol.
            E non sabemos quen estaría antes, e polo tanto quen ten máis dereito a estar onde está. se o pao da luz ou o monolito solar, sexa como sexa, ou este foi mal instalado, seguramente un día de chuvia coas presas da véspera electoral que a todos despista, ou os eléctricos invadiron o seu entorno, amparados en hipotéticas necesidades comúns, contaminando cos seus fíos de transporte electromagnético o espacio e anulando a función para o que foi creado.
            Tende en conta, aqueles que vaiades xulgar este cadro, que o poste non só serve para levar os fíos eléctricos a cada casa, senón que tamén cumpre a función de taboleiro de anuncios funerarios.

            Ó final aí temos, un reloxo de sol escangallado.

Ningún comentario:

Publicar un comentario