ARREDOR DA LITERATURA

Por Pepe de Rocaforte

            Hai uns días lía nunha entrevista literaria a seguinte cita de Raymond Chandler: “Non se quere a calidade porque dura demasiado. De modo que se substitúe pola moda, unha estafa comercial destinada a facer que as cousas caian en desuso. A produción en masa non podería vender as súas mercadorías  o ano próximo a menos de facer que o que venden este ano pareza anticuado de aquí a un ano”.

            Non semella un tema moi axeitado falando de literatura, pero uns días máis tarde un amigo contábame que viñera mantendo unha relación con Francisco Porrúa, o editor arxentino nacido en Corcubión, a quen lle gravara varias conversas a partir das cales case se animara a preparar unha biografía. Pero o falecemento de Porrúa pronto vai facer un ano fíxolle deixar todo en punto morto e agora non se anima a proseguir cun traballo que probablemente non vai atopar editor, máis ocupados hoxe en día noutros temas con “máis saída”.

            Das moitas cousas de que lle falou Porrúa (editor de “Cien años de soledad”, de García Márquez, e de “Rayuela”, de Julio Cortázar, entre outras), quedoume a de que, segundo el, fora un mal editor, porque, buscando calidade, comprara dereitos caros, por exemplo os de “El Señor de los Anillos”, e vendéraos baratos cando (neste caso) a estrea da película baseada no libro de Tolkien prometía, como así foi, un pronto grande éxito editorial. Hoxe, en lugar de calidade, a maioría dos editores procura a posibilidade dun máximo e rápido beneficio, e todos van en busca do posible best-seller, sen se preocupar moitas veces dunha mínima calidade do texto.

   

         Aquí foi cando me veu a memoria a cita de Chandler. Na actualidade a edición de libros é un traballo que pretende por riba de todo acadar o maior e máis inmediato beneficio posible, e quen a eso se dedica sabe moi ben que o público, certa caste de público, non ten necesidade de reler o lido o ano pasado porque non lle paga a pena volver sobre el e busca novidades do mesmo calibre para proseguir alimentando a súa pouco esixente necesidade lectora.

            De calquera xeito tratei de animar ó meu amigo, e desde aquí volvo intentalo, para que non deixe de lado ese traballo iniciado. Do seu interese e calidade, coñecendo ó meu amigo, respondo sen necesidade de verlle o libro rematado, e malo será que non atope un editor para el.

            E en todo caso, se hoxe non atopa ninguén disposto a publicalo, a obra quedará feita e malo será que non acabe de saír á luz algún día máis ou menos próximo. Adiante tocaio!