Parece ser que o purgatorio xa non existe, ou así o
deixou dito o papa Benedito, e o malo é que sen purgatorio volvemos ó
bipartidismo condenatorio, onde só se pode ser duns ou dos outros, sen medias
tintas, e onde xa se sabe que hai uns máis privilexiados cós outros. Sen
purgatorio, a maioría dos penitentes desta vida, estamos condenados sen
remisión. Antes, o purgatorio permitíanos unha redución de penas, pero agora xa
nin iso. Uns terán todo a favor para acadar a gloria e outros (a maioría)
teremos que loitar co mundo, o demoño e a carne que andan a asaltarnos en cada
esquina.
Pero do que aquí queremos falar non era diso (que tamén)
senón desta peaña coa representación das almas do purgatorio, onde se pode ver
que penan mulleres e homes de Igrexa, pero ningún home sen croa hábito ou sotana.
O que non sabemos é se os varóns leigos estamos exentos de tal martirio ou se
só son pecadentas as mulleres e os curas.
Como queira que sexa, reclamo desde este caderno a
institución do purgatorio reformador, ó menos para saber que tras a morte non
todo está perdido.
Ningún comentario:
Publicar un comentario