Madeiras para distintos usos (I)

Os mangos

            Como no inverno din que a sabia da madeira dorme e é máis doado cortar as árbores que logo se usarán para facer distintos utensilios,  supoñemos que a esta altura do ano todos temos a materia prima preparada para reparar ou facer os aparellos de uso cotián, e como tamén acabamos de pasar o tempo da poda aínda hai alguén que se retrasou na mesma, e outros que agardan a non sei que, imos dar aquí uns consellos sobre o uso das distintas madeiras segundo a opinión e consello que nos brinda o señor Basilio Varela de Loroxo, quen sempre usou para mango dos fouciños o pino, e para os dos sachos que ten a forma da pa redondeada o salgueiro e a abelá, para as forquitas, de tres ou catro dentes que se usan para cargar a herba tamén chamada galleta ou gallete, o bieiteiro que non machaca as mans, para o ranqueiro de dous gallos o espiño, que é duro e podes facer máis forza, e para a legón ou legoña que ten a pá acabado en punta o pexegueiro, que dá unhas varas moi feitiñas e xeitosas, e que por ser árbore froiteira, se non se aproveitaba dunha poda, os rapaces (e nunca os maiores) ían roubala nas hortas, aínda que fose ó pexegueiro do señor cura. Non exactamente iso que os antropólogos chaman roubo ritual, pero si roubo exculpatorio.

E seguimos co o enxebre enxoval de carpintería