Estas mulleriñas descadeirándose ou
escadrisándose nos desfiles de moda! Cousa menos feminina non se pode dar. Eu
diría que case que son levemente masculinas, que adoptaron uns duros andares
ben lonxe do sedutor e dose curvilíneo do ideal feminino. O serto é que
ultimamente paresería estarse abandonando tal xeito de camiñar, pouco xeitoso
(corpiño xeitoso, que dixera o cantautor aquel), se cadra pendendo do deseñador
de turno... un que sabe destes serellos...
Outra parvise que se adoita ollar nas
reportaxes televisivas: as perghuntas á xente, entrevistas fughases, maiormente
nestas sircunstansias: unha, cando hai catástrofes naturais ou indusidas
(riadas, saraibadas, furacáns, queimas...); outra, cando se dá a tan frecuente
violensia de xénero; outra, nos lughares de leser (praias sobre todo): entón
prodúsese a típica resposta tópica ou peroghrullesca: para encher con
valeirises (valla o paradoxo) os minutos da caixa parva.
A outra. Évos un xogho como calquera
outro pillar o xornal (menos parvo mais tamén rotineiro e embotador do serebro)
e dedicarse a conxughar verbos. Velaí unha mostra (tradusida) dun dia pasado:
Camela non actuará Camela
súmase
Inditex abre Inditex non actuará
O BNG critica O BNG abre
O Consello derrubará O Consello
critica
Betansos acolle Betansos derrubará
Os empresarios láianse Os empresarios acollen
Mar de Mares aneghará Mar de Mares láiase
A OSG toca A OSG aneghará
O PSOE local dilúe O PSOE toca
A Cofradía denunsia A Cofradía
dilúe
Todos os visiños laméntanse Todos os visiños denunsian
O PP pide O PP laméntase
Máis dous colexios súmanse Máis dous colexios piden
Como vedes, eu seghín xoghando,
seghundo o invento do Chico Buarque, puro divertimento, alteirando, na lista
anterior, o orde dos verbos... e así susesivamente... Pois con estas frases
manidas, páxina tras páxina... pouca
inventiva lle dedican aos titulares, abofé! Non é que haxa que inventar
disfrasando, só habería que variar, que abrir o abano linghüístico, máis pobre
cada dia... cadrando co empobresemento da línghua en xeral (ghalegha e castelá,
toda línghua compre aclarar).
Outro exersisio que farei alghún dia,
lisensa do xefe por diante, é o de colecsionar palabras que foron desaparesendo
da fala coloquial, moitas delas hai ben poucos anos. Sería cousa de faser un
repaso por xentes novas, usándoas amoreadas en frases... xa veríades como a
mosallada ficaba pampa... ighual que ficamos nós, por veses, cando falan eles.
É como disía a miña ex, perdón, Ex,
moi posta ela en cuestións aparentemente esensiais: tanto Cristo e tanto amor
cristián (ata o punto de pór a outra meixela, que xa é pór!) e logho seghen
atados e acoghotados á moa de muíño do antigho testamento, tan pouco
misericordioso cos fulanos: non tiveron, naqueles tempos inventiveiros o que
hai que ter para desembarasarse dun tocho xudéu histórico e/ou fantástico. Que
debería bastar para abolir aquilo de lle atribuir á biblia a verdade absoluta,
semellante á aqueloutra afirmasión supostamente prestixiante: Isto vai a misa!
Vaites, vaites!
Ningún comentario:
Publicar un comentario