Por Pura Tejelo
 |
| Mar azul, de Lola Fernández |
Teñen un azul que se mete nas entrañas
.
Cando sobe a maré recollen o sal do mesmo mar
onde mergullan os peixes que non voltan.
Saben que calquera buque á túa beira pode nun instante ser un punto na distancia
en liña recta.
Teñen ese ir de destino que os fai abandonar a costa
e concentrase na gorxa do mar.
Cando cantan son coro profundo de voces que claman unha equipaxe perdida
O seu desnudo vístese
coas xoias do mar.
Ningún comentario:
Publicar un comentario