O Momo

A entrada ó Entroido queda marcada pola entronación do seu rei, do deus Momo, do Meco das terras do Salnés, do Felipe da banda norte da ría de Arousa, o Facundo de Muros ou a Micaela de Buño, pero todos á fin, variantes do primeiro, do Momo, da deidade grega que representa a loucura, aquel que sempre ten algo que criticar e de que rir, e así foi que, cando se atopou con Afrodita, como nela nada era feo nin nada tiña de que burlarse, el burlóuselle das sandalias que chirriaban ó camiñar. Tan amigo de buscar defectos e de rirse de todo e de todos, que os mesmos deuses do Olimpo o botarón do seu lado.

            O Momo, o amo do sarcasmo, sempre se representou como unha figura masculina e grotesca, sen embargo, ultimamente, nestas entronacións carnavalescas soe aparecer a parella, e sempre coa mostra acentuada dos atributos sexuais. 
   E agora imos ata as terras da Ulla onde pasean e regueifan
 os Xenerais do Ulla