Hoxe abandonados e cubertos de vexetación,
son estes unhas construccións tradicionais naqueles lugares onde abundan os
soutos e onde a castaña formaba parte principal da dieta, onde eran afumadas
para apurar o proceso de secado.
Os sequeiros son unhas edificacións de dúas
plantas, que tanto poden estar cerca da vivenda como no mesmo souto, e neste da
foto, propio das terras da ribeira do Sil, hai dúas entradas, aproveitando o
mesmo terreo. No piso alto, onde as castañas son esparexidas, o chan é de
madeira, coa particularidade de que cada listón é de perfil triangular con un
dos vértices cara abaixo e non se une un ó outro, senón que deixa entre eles unha
pequena físgoa para facilitar o secado. Mentres que o piso baixo é de chan térreo,
onde se queiman toxos, uces e outros arbustos co fin de que o fume suba a través
das físgoas do sollado para acelerar o secado das castañas, que van ser parte
dos principais pratos cociñados, e incluso, o galano preferido do Apalpador.
Ningún comentario:
Publicar un comentario