San Xoán, o apóstolo imberbe, non se celebra a dous días do
Nadal porque si, senón porque el foi quen proclamou que Cristo era a luz do
mundo, recordando no seu Evanxeo as palabras do Mestre: “Eu son a luz do mundo.
Quen me segue non andará nas tebras”. E estes son días para celebrar o que as
horas de sol lle van gañando camiño á noite, e aí está esa asimilación
mesturando o que se ve co que se predica, a próxima renacencia dos campos co
nacemento da luz dos crentes, a esperanza dos que agardan que abrolle o froito
dos campos e dos que prognostican o crecemento do número de crentes.
Que san Xoán o evanxelista se
represente sen barba é debido a que era moi noviño cando acompañaba a Xesús,
sen embargo morreu de vello, con máis de oitenta anos, e tras escribir as máis
desconcertantes páxinas do Evanxeo.
Nesta imaxe pintada polo Greco,
vémolo no momento no que, tras terlle dado alguén unha copa con veleno, el,
facendo o sinal da cruz antes de beber, obrigou a saír do copón ó demoño que o
envelenaba e daquela puido beber sen perigo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario