O KORRUNTXO DO OKUPA

Con todo respecto, co maior respecto… e así polo estilo, dise e, a seghido, lánsaselle calquera improperio ao interlocutor: sonvos fórmulas que acabaron sendo pura e dura hipocrisía sosial… pois ao cabo demostran non ghardar o respecto mínimo que, como pouco, merese todo ser humano. Ou sexa, mera fórmula superfisial e falsa, ben logho contradisida polo fondo que a seghe.

Pois con todo respecto, para dar un exemplo, verghonsa de país que mete á virxemaría en deserebradas manobras de confrarías polisiais e tribunais constitusionais, a verdade que pouco e nada avansamos desde os tempos medievais, con parvadas tales: realmente non dá para aleghrarse con tales liortas absolutamente triviais ou banais!

Meus pobres neghriños ou pretos, antano levados á forsa das Áfricas nativas –casados (de casar bestas) polos seus propios connativos- ás Américas como escravos, e hoghano arrastrados ás Europas como aspirantes a seres con dereitos humanos dos que caresen nos seus eidos. Pero qué Europas lles tocan, iso que llelo perghunten aos outros, os refuxiados de Oriente.

Aí tedes aqueles que afirman que deustodolloperdoa, vaiapordeus, ghrasiasadiós, quedeusllopaghe e vaiaustécondió… así tododiós fai falcatruadas durante a sua vida toda, total, ao final, sabe que se pode arrepentir e aquí pás e despois ghloria… O malo é que a ou as vitimas non teñen ocasión de disfrutar dese serodio arrepentimento.

Sempre achei perverso que alghén que asasine e mande a alghénoutro ao inferno –sen ocasión de confesar os seus pecados mortais- logho atope o perdón da misericordia divina e vaia ao seo ou paraíso tan prometido… tendo, como tivo, a triste potestade de condenar ao lume eterno a un conxénere…

Esta Ighrexa Católica que por tantos séculos nos ten comido o coco, unha ves que selebra a Tódolossantos neste mes que finalisou, para qué entón ten cadanseu dia privativo para tanto santo como ten inventado, houbo, hai e haberá… porque seghe na teima de criar santos novos. Se por acaso fosen eliminando os santos vellos… Pois esta inflasión depresiativa vai en cabal descrédito dos santos mellores de nivel un, merghullados nesa selva de coleghas, muitos deles con máis de un milenio de santidade… aborresidos que estarán de tal suportar.

Santo André dos meus pecados, por serto, para serrar tal mes, que sendo xudéu levou ese nome ghregho, significando varonil ou baril… e dando derivados tan paveros como andróxina ou andropausia, todo tan irreverentemente sexual, tan pouco místico? Estas xentiñas xa non saben que inventare! Pero tamén temos termos relasionados menos pecaminosos, como antropoloxía ou antroposéntrico (aquí definindo a espesie Home, como home e muller)… Mandatruco!