Contrariamente ó que se pensa, as casas
da beiramar galega, as casas máis populares, só deixaban a pedra á vista na súa
totalidade cando non podían pintala. O normal era que as casas tivesen de pedra
á vista só as fiestras, as portas e moitas veces as esquinas, así como o zócalo
que podía chegar ó metro de altura, e cando este non era de pedra pintábase
nunha cor, xeralmente máis escura ca dos panos mentres que o resto.
As paredes, por ser feitas de cachotes
unidos con barro, moi doado de sufrir as inclemencias do tempo, recebábanse e
pintábanse con grandes panos de cal ou dalgunha cor viva, sempre, como dixemos
procurando que fose máis clara có zócalo..
Cando a
navegación e a emigración aportou remesas de diñeiro que solucionaba pasadas
penurias, as casas íanse igualando ás dos profesionais liberais, e facíanse
engadindo un novo elemento distintivo: a decoración dos linteis en portas e
fiestras.
Fixámonos
hoxe nalgunhas casa da Barbanza arousá, como unha invitación a que o visitante
ou morador desta parte de Galicia se fixe na ampla variedade que podemos
atopar.
Ningún comentario:
Publicar un comentario