Representacións de froitos
como o que se ve nesta foto coroan os tellados dos hórreos e as entradas das
casa labregas, ocupando o lugar que noutras ocasións ocupan os pináculos, pero
igual ca aqueles, tamén estes gardan a súa significación fálica de invocación á
fartura, a que o gran se multiplique, que a semente recollida nesa froita faga
verdade a mensaxe evanxélica multiplicando cento por un.
Así
é que si xa no románico as piñas formaban parte das iconografías, xa soas ou
servindo de comida a todo tipo de animais, tratando de ensinar ou catequizar ós
parroquiáns, con esa mensaxe de que dun gran van saír centos e miles, esa
figura simbólica chegou ata nós para coroar as propiedades labregas como
símbolo apotropaico contra o mal agoiro.
Por
certo, que nada ten que ver no que a significado simbólico se refire coa
coñecida “casa da piña”, que Lord Dunmore, un exgobernador de Virxinia, mandou
construír en Escocia cando volveu das terras de ultramar no ano 1777, ó xeito
dos mariñeiros virxinianos, que acostumaban a poñer unha piña nas portas das
súas casas para indicar que volveran do mar. Máis el chamou a un arquitecto
para que lle fixese esa cúpula de once metros de alto con forma de piña. 
Ningún comentario:
Publicar un comentario