Tamén
son boteiros os de Viana, ó outro lado do río, co encoro do Vao polo medio, e
tamén dan brincos coas súas pértigas, pero a máscara, negra, como para
distinguirse da de Vilariño, ás veces engalanada cuns cornos, que nos traen á
memoria a algún ser arcaico, algunha divindade agrícola, leva unha mitra de entrambilicadas
figuras, alta, e pesada, moito máis alta ca dos de Vilariño, como copa de
árbore farturenta.
Acostuman
a ser estas mitras unhas estructuras de arame recubertas con papel de cor ou
telas, nalgún caso, con moitos e moi variados motivos que poden facer alusión a
algún tema en concreto ou simplemente representar figuras xeométricas de
agradable visión.
Na
cintura non poden faltar as campaíñas, non lle faltan as polainas nin o mantón
de Manila. Corren polas rúas con paso libre, podendo se eles queren pasar por
riba de quen se poña diante, pateándoos e arrastrándoos sen dor, porque así é o
tempo que comeza: un río de vida que nada pode deter.
E seguimos no soso percorrido por estas terras en festa camiño de Manzaneda, das
Mazcaras de Manzaneda
Mazcaras de Manzaneda
Ningún comentario:
Publicar un comentario